Gaan na inhoud

Duisternis

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Die Skepping van Lig, deur Gustave Doré.

Duisternis of donkerte, die direkte teenoorgestelde van ligheid, word gedefinieer as 'n gebrek aan beligting, 'n afwesigheid van sigbare lig, of 'n oppervlak wat lig absorbeer, soos swart of bruin.

Menslike visie is nie in staat om kleure te onderskei in toestande van baie lae luminansie. Dit is omdat die tint sensitiewe fotoreseptorselle op die retina onaktief is wanneer ligvlakke onvoldoende is, in die omvang van visuele persepsie waarna verwys word as skotopiese visie.

Die emosionele reaksie op duisternis het metafooriese gebruike van die term in baie kulture gegenereer, wat dikwels gebruik word om 'n ongelukkige of onheilspellend gevoel te beskryf.

Met verwysing na 'n tyd van die dag, vind volledige duisternis plaas wanneer die Son meer as 18° onder die horison is, sonder die uitwerking van skemer op die naghemel.