Menyang kontèn

Notasi gamelan

Saka Wikipédia Jawa, bauwarna mardika basa Jawa

Notasi iku lumrahé ora patio digagas ing tradhisi lésan gamelan, nanging in Jawa lan Bali, sistem notasi gamelan kapisanan dirigen kala abad kaping 19, niaté kanggo arsip.

Kepatihan

[besut | besut sumber]
Mélodi cendhak ing notasi slendro nggunakaké notasi Kepatihan.[1]

Kepatihan ya iku jinisé notasi musik kang dirigen kanggo notasi ing gamelan Indonesia.

Sajarah

[besut | besut sumber]

Sistem iki dirigen taun 1900an manggon ing Kepatihan (komposisi the Grand Vizier) ing Surakarta, lan dhedhasar sistem the Galin-Paris-Chevé, dilebokaké ing abad kaping 19 déning misionaris Kristen kanggo notasi himne.[2] Kui nggantiaké sistem-sistem notasi Jawa asli kang uga dirigen ing kala jaman semana.

Simbol-simbol kang digunakaké

[besut | besut sumber]

Laras pitung-nada, pélog iku nduwéni tangga nada 1, 2, 3, 4, 5, 6, lan 7; sarwi limang-nada slendro dinotasiaké 1, 2, 3, 5, lan 6. 

Gumantung ing sistem tangga nada ing instrumen-instrumen gamelan, iku bisa baé nada slendro 1, 2, 3, 5, lan 6 padha karo pentatonis anémitonik nada,[3] do-re-mi-sol-la.

Surakarta

[besut | besut sumber]
Améh padha karo notasi kang dinggo ing Wéstern.[1] Ngenani wuni iki Play 

Naskahing Surakarta bisa nangkep irama pesinden kang luwes.

Wéstern

[besut | besut sumber]

Para komposer lan pelajar Indonesia lan asing uga mètakaké sistem nada gamelan slendro lan pelog ing western staff, nganggo utawa ora nganggo simbol-simbol microtones.

Yogyakarta

[besut | besut sumber]
Notasi kang padha digunakaké ing métode Yogyakarta utawa notasi 'chequered.[1]

Ing Yogyakarta kang mirib tangga nada veritkal iki nyadhiyani notasi ing balungan déning titik-titik lan uga kalebu gebugan ing drum kang wigati.

Rujukan

[besut | besut sumber]
  1. a b c Lindsay, Jennifer (1992).
  2. Gamelan: Cultural Interaction and Musical Development in Central Java (1995) by Sumarsam, ISBN 0-226-78010-4 (cloth) 0226780112 (paper)
  3. Mantle Hood, The Evolution of the Javanese Gamelan, Book II